De gele droom van Dylan Groenewegen spatte anderhalve kilometer voor de finish uiteen op het asfalt. De eerste gele trui van de 106de Tour de France ging wel naar een Jumbo-Visma-renner, maar niet naar de gedoodverfde favoriet.
Ruim vier en een halve minuut achter zijn ploeggenoot Mike Teunissen kwam Groenewegen over de finish, met een paar lelijke schaafwonden op de rechterkant van zijn lichaam.
Stijve heup
“Op zich gaat het wel weer goed, natuurlijk heb ik wat schaafwonden”, zegt Groenewegen een paar uur na de etappe. “Hopelijk kan ik de komende dagen herstellen om weer voor de overwinning te gaan sprinten.”
Wat is de schade bij de sprinter? “Mijn heup is een beetje stijf, maar dat komt wel weer goed. De komende twee dagen zullen niet heel leuk zijn, maar ze zijn nog niet van me af. Tot Parijs ga ik ervoor vechten.”
Groenewegen kwam balend over de finish, maar kan wel genieten van zijn ploeggenoot. “Het was mijn doel om te gaan sprinten, maar als ik het iemand gun, is het Mike wel. Het is heel mooi dat we alsnog succes hebben, anders zitten we allemaal in zak en as.”
Dat Teunissen wereldtoppers als Peter Sagan, Caleb Ewan en Elia Viviani klopt, is voor Groenewegen geen heel grote verrassing. “Hij is gewoon een heel sterke lead-out (helper in de sprinttrein), dat geeft ook aan hoe we ervoor staan. Het geeft vertrouwen.”
Geel op de slaapkamer
Groenewegen kan voor het slapen gaan dus toch naar de gele trui kijken, als hangt hij over de stoel van zijn kamergenoot. “Dat is heel mooi, ik heb hem net gezien. Ik ben heel blij voor hem en voor de ploeg.”
Bekijk hier de slotfase van de etappe:
Bron: nos.nl
